กายาหรือเซอรีกายา (มาจากคำว่าร่ำรวยในภาษามลายู) เป็นขนมที่ทำจาก กะทิ ไข่เป็ดหรือไขไก่ ซึ่งขยำให้เข้ากันด้วยใบเตย ปรุงรสหวานด้วยน้ำตาล มีจุดกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เพราะใช้เครื่องปรุงที่พบมาในท้องถิ่นคือน้ำตาลมะพร้าวและใบเตย ปรุงให้สุกด้วยการนึ่ง สุกแล้วแข็ง นิยมใช้แต่งหน้าข้าวเหนียวแบบข้าวเหนียวสังขยาของไทย ในมาเลเซียใส่สีกายาเป็นสีเขียวเรียก ปูลุตเซอรีกายา หรือ เซอรีมูกา ในอินโดนีเซียทำกายาหน้าสีน้ำตาลอย่างสีไข่ เรียก เกอตันเซอรีกายา หรือนึ่งในผลฟักทอง เรียก เซอรีกายาลาบูกูนิง สังขยาอย่างหลังนี้แพร่หลายในหมู่ชาวย่าหยาที่เป็นลูกผสมระหว่างจีนกับมลายู[1]